Kościół Świętego Krzyża

Filialna świątynia parafii Narodzenia Najświętszej Maryi Panny, od 1977 roku ciesząca się statusem zabytku. Kościół wzniesiono w stylu gotyckim jeszcze w XIV wieku, natomiast w ostatnich latach XVII stulecia dokonano przebudowy, zmieniając architektoniczny charakter kościoła na barokowy.

Inicjatorem zmiany był żywiecki dziekan i proboszcz, ksiądz Wojciech Symeliusz. Po rozbudowie kamienna bryła, wzbogacona o absydę, ma wymiary 38,6×9 m. Od południa dostawiono kaplicę Ogrójca, zaś od strony północnej wieżę dzwonniczą. Na gontowym dachu, bezpośrednio nad nawą, umieszczono sygnaturkę z cebulastym hełmem. Warto zwrócić uwagę na kunsztowną, polichromowaną Kalwarię przy wschodniej ścianie (rzeźby ukrzyżowanych Jezusa i złoczyńców) oraz kamienny krzyż - jedyną zachowaną rzecz po dawnym cmentarzu, gdzie trafiali wszyscy skazani przez miejski sąd na śmierć.

Wewnątrz zabytkowego kościoła Świętego Krzyża można podziwiać wiele interesujących dzieł sztuki sakralnej. Wśród nich są m.in. drewniany, wczesnobarokowy krucyfiks na ołtarzu głównym, rzeźby świętych, a także liczne obrazy.

Zabytkowy przybytek, którego dzieje sięgają jeszcze XIV wieku. Gotycką świątynię ok. 1690 roku, z inicjatywy ks. Wojciecha Symeliusza, powiększono i przerobiono na barokową budowlę. W środku zebrano sporą liczbę kunsztownych dzieł sztuki. Niegdyś przy kościele Świętego Krzyża znajdował się cmentarz dla skazanych na śmierć - pozostał po nim jeden kamienny krzyż.